Już po raz trzeci na Rynku w Kartuzach odbyła się Kaszubska Wigilia, organizowana przez Radę Organizacji Pozarządowych Powiatu Kartuskiego. Był Mikołaj, życzenia, dzielenie się opłatkiem i pyszny poczęstunek przygotowany przez Koła Gospodyń Wiejskich.

Rynek w Kartuzach w niedzielne popołudnie zapełnił się mieszkańcami Kartuz i okolic, którzy wzięli udział w Kaszubskiej Wigilii. Przygotowano dużo atrakcji, także dla najmłodszych. Kolejki ustawiały się do stoisk z ciastami, barszczem i pasztecikami. Władze samorządowe, księża, złożyli życzenia zebranym.

- Za tydzień w naszych domach będziemy przeżywać Wigilię - mówił starosta Bogdan Łapa. - Jestem przekonany, że ten czas spędzimy w sposób właściwy, składając sobie życzenia zdrowia, spokoju, miłości, jak najlepszych relacji międzyludzkich. Abyśmy nie zapominali o tych, którzy są samotni i potrzebują od nas pomocy. Życzę wszystkiego dobrego, realizacji swoich marzeń rodzinnych, jak i tych zawodowych.

Burmistrz Kartuz M.G. Gołuński podkreślił, że cieszy się, że organizowany na Rynku Jarmark Świąteczny, podczas którego odbyła się Wigilia, przyciąga mieszkańców.

- Najwspanialsze i najradośniejsze Święta przed nami, ale jak nasze serce się cieszy, gdy widzimy kartuski Rynek wypełniony mieszkańcami. To jest to, o co tyle lat walczyliśmy, aby ten Rynek był przyjazny - zaznaczył. - Organizujemy już trzecią Wigilię i po raz czwarty Jarmark Świąteczny. Mam nadzieję, że będziemy coraz częściej spotykać się tutaj. Życzę, abyście państwo przy wigilijnym stole zasiedli z tymi, których kochacie. Niechaj te święta będą wspólne i rodzinne.

- Z Rynkiem w Kartuzach nieodłącznie kojarzy się kościół św. Kazimierza - powiedział ks. proboszcz Ryszard Różycki. - Cieszę się, że mogę w imieniu proboszczów naszego miasta w tym miejscu przekazać Państwu życzenia. W ostatnim czasie opłatek "wyszedł" poza wigilijny stół. Postarajmy zachować to, co on znaczy: łamanie się opłatkiem w kontekście tej wigilii miejskiej, to nic innego jak uczenie się życzliwości. W końcu o to chodzi, abyśmy na siebie patrzyli ciepło, życzliwie, byśmy w drugim widzieli człowieka, abyśmy nie dbali tylko o własne podwórko, ale właśnie o potrzeby innego człowieka. Tego uczy nas tajemnica betlejemskiej nocy.