Kompleksy leśne z malowniczym Jeziorem Ostrzyckim, Wieżyca - najwyższe wzniesienie polskich pojezierzy, piękne trasy piesze, a także konne - tym charakteryzują się lasy Leśnictwa Kolańska Huta. Warto tu się wybrać, nie tylko w majowy długi weekend.

Powstanie osady Kolańska Huta należy przypisać kartuzom - to oni w 1673 r. założyli tutaj hutę szkła. W 1867 r. utworzono tutaj Podleśnictwo Kolańska Huta, które należało do Nadleśnictwa Jodłowno. Rok później zostało ono włączone do utworzonego wówczas Nadleśnictwa Kartuzy. W 1893 r. leśny okręg ochronny Kolańska Huta przyłączono do Nadleśnictwa Bukowa Góra (obecne Nadleśnictwo Kościerzyna). Sytuacja nie zmieniła się aż do 1945 r.

W 1925 r. leśniczym Leśnictwa Kolańska Huta został Józef Król, urodzony w Borzestowskich Pustkach. Jak pisze Tadeusz Hamerski, autor biografii pośmiertnej "Józef Król, leśniczy w Kolańskiej Hucie 1925-1945", leśniczy przez cały okres okupacji ukrywał w lasach 42 Polaków, 2 angielskich jeńców oraz Ukraińca. W marcu 1945 r. został aresztowany przez żołnierzy radzieckich i wywieziony za Ural. Zmarł w październiku 1947 r. w łagrze Resz.

Po zakończeniu wojny leśnictwo przyłączono do Nadleśnictwa Wieżyca, w skład którego wchodziło do 1972 r. Potem weszło w obręb Nadleśnictwa Skrzeszewo, później zostało zlikwidowane, a jego powierzchnię włączono do Leśnictwa Drozdowo. Po kolejnej reorganizacji, obręb Wieżyca przyłączono do Nadleśnictwa Kartuzy. Ponownie utworzono je w 1989 r., a siedzibę ustanowiono w prywatnym domu leśniczego Jana Wirkusa. W 2007 r. siedzibę leśnictwa przeniesiono do dawnej leśniczówki w Rątach. Obecnie leśniczym jest Magdalena Baran. Kilka lat temu sąsiednie leśnictwo Drozdowo włączono do leśnictwa Kolańska Huta.

W sierpniu ubiegłego roku, na skutek nawałnicy zniszczeniu uległ 13 ha fragment pięknego lasu bukowego nad Jeziorem Ostrzyckim. Rosnące na stoku stuletnie drzewa tworzyły wysokiej jakości drzewostan nasienny. Od 2018 r. część leśnictwa Kolańska Huta ? kompleks lasu Ostrzyckiego, należy do leśnictwa Przewóz.

h3. Wyjątkowa roślinność, ciekawa historia

Leśnictwo Kolańska Huta składa się z kompleksów leśnych rozdzielonych malowniczym Jeziorem Ostrzyckim. Charakteryzuje się silnym pofałdowaniem terenu i licznymi stromymi zboczami, ukształtowanymi przez lodowiec. Rosną tu zarówno lite buczyny, jak i drzewostany bukowe, urozmaicone gatunkami domieszkowymi: sosną, świerkiem, modrzewiem i daglezją.

Obszar byłego leśnictwa Drozdowo jest leśnictwem najwyżej położonym na poziomie morza (do 329 m n.p.m.) - tamtejsze drzewostany leżą głównie na zboczach i u podnóża Wieżycy. Rosną tu drzewostany sosnowo-świerkowe oraz mieszane, z udziałem buka, dębu i daglezji. Lite buczyny zachowały się m.in. na północno-zachodnim zboczu Wieżycy. Spotykamy tutaj też jeden z większych głazów narzutowych (obwód 850 cm), który objęto ochroną jako pomnik przyrody. Rosną tutaj również pomniki przyrody - trzy 170-letnie graby i ponad 200-letni dąb szypułkowy.

Znajduje się tutaj wyjątkowy rezerwat przyrody: "Szczyt Wieżyca". Położony jest na najwyższym wzniesieniu na niżu środkowo-europejskim, w pasmie moren czołowych Wzgórz Szymbarskich. Rosną tu buki w wieku od 60 do 170 lat. Na terenie tego rezerwatu można spotkać storczyka ? to gnieźnik leśny. Oprócz niego rosną tu również trzy gatunki chronione częściowo: kruszyna pospolita, przytulia wonna, konwalia majowa. Na terenie rezerwatu znajdują się również gatunki znajdujące się na liście ginących i zagrożonych roślin Pomorza Zachodniego i Wielkopolski ? czerniec gronkowy i żywiec cebulkowy.

W 1997 r. powstała tu wieża widokowa o wysokości 35 metrów. Pierwszą wieżę widokową postawiono na Wieżycy w 1889 r. Zbudowano ją z polnych kamieni, a jej wysokość wynosiła 15 m. W 1967 r. nadleśnictwo wzniosło drewnianą wieżę przeciwpożarową. Runęła ona podczas wichury na początku lat 90-tych XX wieku. Kilkadziesiąt metrów w kierunku północnym od wieży znajduje się naturalny punkt widokowy, z którego można podziwiać Jezioro Ostrzyckie. Na szczyt Wieżycy prowadzi kilka dróg. Najwygodniejsza i najkrótsza znajduje się na parkingu leśnym przy drodze do Szymbarku. Druga trasa, wiodąca na szczyt, o znacznie trudniejszym podejściu, zaczyna się przy Kaszubskim Uniwersytecie Ludowym.

Na Gęsich Górach znajduje się wieża teletransmisyjna. Postawiono ją na fundamentach, które pod koniec II wojny światowej wybudowały wojska niemieckie w celu umiejscowienia na nich wyrzutni pocisków rakietowych V2. Na południowym stoku wzniesienia były usytuowane bunkry dla obsługi planowej wyrzutni. Zostały zniszczone przez polskie wojsko w 1956 r.

Z terenu leśnictwa pochodziła potężna 120-letnia daglezja zielona, z której w 2002 r. w firmie Danmar w Szymbarku wycięto najdłuższą deskę świata o długości 36,83 m, co odnotowano w Księdze Rekordów Guinessa.

Na skraju rezerwatu Ostrzycki Las mieściła się najstarsza w całym leśnictwie gajówka (zbudowana w 1825 r.), w której przez długie lata mieszkał gajowy Feliks Sałata. W 2005 r. została ona przeniesiona do skansenu we Wdzydzach.

h3. Konno i pieszo

W 2006 r. Nadleśnictwo Kartuzy, przy współpracy z Centrum Edukacji i Promocji Regionu (CEPR) w Szymbarku, utworzyło ścieżkę przyrodniczą "Pod Wieżycą" o długości 3,2 km. Prowadzi przez las do Centrum Edukacji i Promocji Regionu w Szymbarku. Stanęły na niej ciekawe tablice informacyjne a także miejsca odpoczynku, stworzone przez Nadleśnictwo Kartuzy. Wiosną 2012 roku przy ścieżce przyrodniczej przy współpracy Nadleśnictwa Kartuzy powstał tu Las Erasmusa. Obszar o powierzchni 0,20 ha obsadzony został sadzonkami buka zwyczajnego przez studentów z międzynarodowego stowarzyszenia Erasmus Student Network. Akcja upamiętniła jubileusz 25-lecia funkcjonowania programu Erasmus w Europie.

Przy zjeździe z drogi krajowej nr 20 na Ostrzyce znajduje się duży parking leśny. Można tam przysiąść na ławkach - znajdują się tam także stoły - miejsce wykorzystywane jest przez turystów m.in. na pikniki.

Po zachodniej części Wzgórz Ostrzyckich utworzono trasę konną pn. "Pętla Kolańska". Szlak jeździecki liczy sobie łącznie 9,7 km, a łączna suma różnic wysokości przy podejściach na szlaku wynosi około 200 m. Opis trasy znajduje się "TUTAJ.":http://somoninogok.republika.pl/foto2012/szlakkonny01.pdf

(nadesłane przez Nadleśnictwo Kartuzy)