W maju tego roku MiPBP w Kartuzach wyda tomik poetycki Grażyny Pytki - nieżyjącej, szesnastoletniej uczennicy I L.O. w Kartuzach.
Grażyna Pytka zmarła tragicznie rankiem 14. maja 1971 roku. Pozostawiła ciekawą i nad wiek dojrzałą spuściznę literacką: kilkanaście wierszy, wspomnienia i listy do matki.
Druk sfinansuje Urząd Gminy i Starostwo Powiatowe w Kartuzach. Ukaże się jedynie 300 sztuk w nakładzie numerowanym, a całkowity dochód ze sprzedaży zostanie przeznaczony na odnowienie grobu Grażyny Pytki.
Inauguracja tomiku odbędzie się w maju lub czerwcu. Tomik będzie można kupić w czytelni w Kartuzach oraz w dobrych księgarniach w naszym powiecie.
Notka z okładki:
Grażyna Pytka (1954 - 1971) była młodą poetką. Będąc jeszcze dzieckiem zapadła na nieuleczalną chorobę. Przeżyła wielką miłość. Opowiada o niej w wierszach.
Bliscy dziewczyny, po czterdziestu latach od jej samobójczej śmierci, wciąż wspominają ją jako osobę niezwykle wrażliwą i nieprzeciętną.
Kim byłaby, gdyby żyła nadal?
Książkę opracował Piotr Smoliński (ur. 1989) student polonistyki Uniwersytetu Gdańskiego. Historię o Grażynie usłyszał kilka lat temu. Wcześniej na cmentarzu w Kartuzach przypadkowo zobaczył jej grób.
Na płycie nagrobnej Grażyny Pytki wyryto wiersz "Ja tu wrócę". Poetka przez czterdzieści lat, z miejsca wiecznego spoczynku, wołała o pamięć.
Książka zawiera nie tylko wiersze, wspomnienia i listy młodej poetki. W tomiku zgromadzono również bogaty materiał zdjęciowy. Spuściznę poprzedza obszerny wstęp, kalendarium, a także wspomnienia rodziny i przyjaciół Grażyny Pytki. Całość liczy 136 stron.
Prawie cała spuścizna literacka Grażyny Pytki zaginęła: do śmierci młoda poetka zapisała kilka grubych brulionów wierszy i opowiadań. Do dzisiaj zachował się tylko jeden zeszyt.
Liryki Grażyny Pytki są niezwykłym świadectwem walki z chorobą, nieszczęśliwą miłością i lękiem człowieka odrzuconego. Aż nie chce się wierzyć, że wiersze te napisała tak młoda osoba...
0
0
0
0
0
0
0 0
widze przepiekne, glebokie spojrzenie
dobre, lagodne od srodka, prawdziwe.
odczuwam bliskosc, dobry oddech.
jak dobrze ze to mlode Zycie
nie zostalo zapomniane.
wspolczuje Rodzinie i przyjaciolom
pozostaje zadziwiona taka pamiecia
wiec prawda jest ze
Czlowiek nigdy do konca
nie umiera 23:02, 13.02.2012
0 0
piękny wpis;) 23:26, 13.02.2012
0 0
byc moze piekny, bo kazdy z nas
zagubiony w malej codziennosci
wieczorem zasiada i zamyka oczy
widzi matke i rece ojca
strudzone
zal za mlodoscia co odeszla
wroci, tylko w ostatniej chwili
na moment.
tylu nas bylo, tylu
wstydzimy sie powiedziec swoim
kocham
jakby szlo o grzech niepowszedni
stracona cnote
...
a kiedy staje sie za pozno,
zadna lza nie odda
tej jednej chwili
kiedy Los dal ci czas, i szanse
spojrzec w ich oczy zmeczone
radosc jest kiedy wszyscy sie ciesza
tesknie za moim Sianowem
odpoczac, wsrod brzoz,
stamtad widac jezioro
co powiesz, Panie,
kiedy przyjde,
nagi
jakim mnie stworzyles 23:58, 13.02.2012
0 0
Najpiękniejszy pomysł pod kaszubskim niebem od niepamiętnych lat. DZIęKI!!! 06:09, 14.02.2012
0 0
Refleksja
Kraków, Polska, świat ma Wisławę, Kartuskie ma Grażynę, której nie dane było dożyć w pełni, więc myśl jedna, prozaiczna, plącze mi się po głowie, jak dalece sięgnęłaby Jej poezja, gdyby...? 06:49, 14.02.2012
0 0
Tak, zgadzam się. 09:50, 14.02.2012
0 0
...gdyby co,pani Małgosiu? 19:11, 15.02.2012
0 0
Czy mnie wzrok zmyla? Czy pod ręcznie napisanym wierszu widnieje ocena ndst? Ciekawe jak teraz czuje sie nauczyciel,który nie docenił talentu,który nie spodziwał się takiego obrotu sfer niebieskich? 19:14, 15.02.2012
0 0
w lipcu się ocen nie dostaje;) Chyba tak ślepych nauczycieli polonistów nie ma, aby za tak udany wiersz 13letniej dziewczyny dać jedynkę;) 01:10, 16.02.2012
0 0
Do ...gdyby co Pani Malgosiu,
Gdyby żyła dłużej, gdyby rozwijała swój talent, swój światopogląd, gdyby tworzyła poezję... kto wie?
Dla informacji, doskonały 'orbituary' - nekrolog w angielskim 'The Economist' (11.02.2012) Wisławy Szymborskiej, z doskonale wybranymi i doskonale przetłumaczonymi na angielski cytatami Jej poezji. 10:30, 16.02.2012
0 0
Była jak jej poezja
raz pełna życia, raz pełna smutku
wyprzedzała nas wszystkich bądź my nie moglismy nadążyć za Nią! 14:18, 16.02.2012
0 0
pani Piotrze, ale czy zna Pan dokładną treść powf3dztwa Kataryny? Bo nie jestem ewipen, czy oskarżenie o naruszenie df3br osobistych opiera się o fakt ujawnienia danych Kataryny, czy raczej o styl w jaki Dziennik to uczynił, posługując się ordynarnym szantażem.Obywatel powinien mieć prawo do anonimowości - Kataryna nie życzyła sobie ujawniania swoich prawdziwych danych osobowych, ponieważ ma poglądy, ktf3re nie są zbyt popularne, ani "bezpieczne", co z pewnością przysporzyło jej wrogf3w.Kolejna sprawa: Kataryna nie jest anonimem! Jej nick jest marką, ktf3ra dla jej czytelnikf3w znaczy tyle samo co Jacek Żakowski, czy Robert Krasowski. Co mnie obchodzi, czy ww. panowie podają swoje prawdziwe dane osobowe, czy piszą pod pseudonimem? Nie mam możliwości ani chęci by to sprawdzić... Ich nazwiska są tylko marką.Pozdrawiam. 05:53, 03.03.2012
0 0
ndSi62 pxgqybbgojdm 23:51, 08.03.2012
0 0
R9kwJP gpllmrxpzomi 16:35, 11.03.2012