Leczenie ortodontyczne w dzisiejszych czasach coraz częściej przeprowadzane jest u dorosłych osób. Należy jednak wiedzieć, iż leczenie wady zgryzu u nastolatka oraz dziecka jest zazwyczaj bardziej korzystne i zdecydowanie bardziej trwałe niż u osób dorosłych. Ponadto, do 12. roku życia założenie ruchomego aparatu ortodontycznego jest darmowe, podczas gdy aparat stały jest niestety płatny. Dlaczego leczenie aparatem u dzieci jest bardziej skuteczne? Ponieważ w okresie wzrostu rozwój kości oraz stawów nie jest zakończony, dzięki czemu są one bardziej plastyczne oraz bardziej podatne na korektę. Kiedy należy udać się z dzieckiem do ortodonty? Odpowiadamy.
Wielu rodziców zadaje sobie pytanie, kiedy jest najlepszy czas na wizytę u ortodonty http://stomo.pl. Jeżeli również Ty jesteś w gronie zatroskanych o zdrowie swoich dzieci rodziców, to powinieneś wiedzieć, iż najlepszym czasem na pierwszą wizytę dziecka u ortodonty jest około 7 rok życia. W dzisiejszych czasach ortodoncja jest bardzo rozwiniętą gałęzią stomatologii. Warto zatem odwiedzić ortodontę stosunkowo wcześnie, aby zapobiec problemom trudnym do wyleczenia w dorosłym życiu. Jakie sygnały powinny być powodem to umówienia wcześniejszej wizyty? Istnieje ich kilka, a najistotniejsze to:
Pierwsza wizyta z dzieckiem u ortodonty https://www.art-macha.pl/pierwsza-wizyta-u-stomatologa/ polega najczęściej na sprawdzeniu, czy zęby są właściwie ustawione. Jest to bezbolesne. Lekarz sprawdza bowiem jedynie, czy zęby są prosto ustawione i czy kolejne zęby mają wystarczająco dużo miejsce w szczęce aby się zmieścić. Leczenie o ortodonty polega na wyrównaniu zębów oraz skorygowaniu wad zgryzu. Co może skorygować ortodonta? Przede wszystkim może on skorygować wysunięcie zębów do tyłu lub do przodu, może także zrobić miejsce dla nowych zębów, poprzez poszerzenie szczęki. W leczeniu u dzieci najczęściej stosuje się aparat ruchomy, zwłaszcza jeżeli dziecko posiada zarówno zęby mleczne oraz stałe. Aparat ruchomy jest zazwyczaj zakładany w ciągu dnia na parę godzin oraz na noc. Aparat stały nie jest natomiast wcale ściągany, jest zakładany zazwyczaj na minimum jeden rok. Rodzaj aparatu jest dobierany indywidualnie do każdego pacjenta. W tym celu jest dobierane leczenie zębów u ortodonty na podstawie zdjęcia pantomograficznego RTG oraz wycisków. Czas leczenia u ortodonty to zazwyczaj około 2-3 lata. W trakcie leczenia prowadzone są kontrolne wizyty oraz regulowanie aparatu co około 4 tygodnie.
U ortodonty dzieci najczęściej trafiają do ortodonty w trzech następujących okresach:
W trakcie pierwszej wizyty dziecka u ortodonty lekarz stomatolog bada ustawienie zęby oraz sposób ich wzrostu. Może też zlecić wykonanie zdjęcia RTG. U młodszych dzieci stosuje się wyłącznie ruchomy aparat na zęby. Stały jest zakładany u dzieci starszych oraz u młodzieży, kiedy już zęby stałe są w całości wykształcone, co najczęściej ma miejsce w okolicy 12 roku życia.
Klasyczne leczenie u ortodonty trwa około dwa lata. W dzisiejszych czasach noszenie aparatu ortodontycznego może być jednak znacznie skrócone, ponieważ techniki aparatów i leczenia ortodontycznego są stale ulepszane. U dzieci stosuje się najczęściej ruchome aparaty ortodontyczne, a w przypadku bardziej zaawansowanej wady zgryzu po aparacie ruchomym jest podejmowana decyzja o założeniu aparatu stałego. Aparaty stałe nazywane są często "zamkami". Lepsze i bardziej długotrwałe efekty przynosi zazwyczaj stosowanie aparatów stałych. Aparaty mogą być stosowane zarówno u młodszych dzieci, jak i starszych, bowiem rodzaj aparatu jest dobierany indywidualnie na podstawie uzębienia.
Stosowanie ruchomego aparatu jest proste, jak natomiast wygląda sprawa z aparatem stałym? Aparat stały jest zbudowany z zamków oraz pierścieni, które są przytwierdzane do zębów klejem ortodontycznym. Łączy się je natomiast specjalnym termoplastycznym drutem, którego zadaniem jest przesuwanie krzywych zębów. Pomiędzy zębami często umieszczane są gumki czy sprężynki, które są co parę tygodni podkręcane. Aparat oraz klej nie powinien zniszczyć szkliwa. Po zdjęciu aparatu stałego na zęby zakładany jest aparat retencyjny, czyli cienki drut umieszczany za zębami od strony podniebienia w szczęce i od strony języka w żuchwie. Bardzo często pacjent na noc również musi zakładać specjalną płytkę retencyjną.
