Ks. kanonik Marian Józef Kryszyk, senior kapituły Kolegiackiej Kartuskiej, wieloletni proboszcz parafii pw. św. Teresy od Dzieciątka Jezus, zmarł wczoraj w kościerskim szpitalu. Miał 85 lat.
Ks. kanonik Marian Józef Kryszyk urodził się 25 marca 1931 roku. Został wyświęcony w 1957 r., a w latach 1977-2003 był proboszczem parafii pw. św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Szymbarku. W późniejszych latach był rezydentem parafii, a także seniorem kapituły Kolegiackiej Kartuskiej.
Zmarł 20 kwietnia o godz. 18.10 w kościerskim szpitalu. Miał 85 lat.
Msza Święta pogrzebowa sprawowana będzie pod przewodnictwem Biskupa Diecezjalnego Ryszarda Kasyny w sobotę, dnia 23 kwietnia 2016 roku, o godz. 10.00 w kościele parafialnym w Szymbarku.
Ciało śp. ks. kanonika Mariana Kryszyka spocznie na cmentarzu parafialnym w Szymbarku
0
0
0
0
0
0
0 1
to on jest teraz w niebie, piekle czy w czyśćcu ?
1 12
To był wspaniały człowiek i ksiądz. Wielokrotnie gościł zespół MASSUANA w Szymbarku, recenzował wydanie mojej płyty dla dzieci. (***)
17 1
To był ksiądz przez duże K. Wspaniały organizator. ten jego chór. Pięknie grał na organach. Te niezapomniane magiczne pasterki. To były złote czasy parafi w Szymbarku...
RIP Księże Kanoniku
Mam nadzieję że się jeszcze spotkamy....
19 2
Wyjątkowy człowiek, zatroskany pasterz i przyjaciel wielu, wielu najzwyklejszych ludzi. Patrzył na świat, na człowieka oczami muzyka, rzeźbiarza, malarza, literata i poety, pomimo, że nigdy nie zaistniał jako jeden z nich. Jako kapłan swoje zamiłowania realizował w Kościele, tam oddał cząstkę tego bogactwa,bo jak to artysta nigdy się nie wyczerpał, na swój sposób realizował się do samego końca. Rozmiłowany w muzyce klasycznej, rozczytany w działach klasyków, uśmiechający się do ks. Jana Twardowskiego, po cichu pewnie dyskutował z Ojcem św. Janem Pawłem II. Umiał odnaleźć się w każdym towarzystwie, wysmakowane poczucie humoru, szczerego oddania, zjednywało Mu wszystkich, bez względu na wiek czy inne podziały. " Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest; nie przez to, co ma, lecz przez to, czym dzieli się z innymi." ( JP II) CHWAŁA PANU ZA JEGO ŚWIADECTWO ŻYCIA w naszym pięknym Szymbarku.
11 1
Wspaniały człowiek z wielkim sercem, bardzo kochał wszystkie dziec,i zawsze miał czas dla Nich ,znał każde dziecko po imieniu nawet po latach nie zapominał kogo uczył.Na uroczystościach szkolnych zawsze gościł nigdy Go tam nie zabrakło zawsze uśmiechnięty z poczuciem humoru.Spoczywaj w Pokoju