Mandat za prędkość... wbrew fizyce?

Pan Zenon dostał mandat za przekroczenie prędkości, ale twierdzi, że niesłusznie. Jego zdaniem policjanci zmierzyli prędkość jego samochodu, kiedy był jeszcze poza obszarem zabudowanym. Zdaniem kierowcy funkcjonariusze stali za blisko znaku informującego o ograniczeniu prędkości. Mandatu anulować się nie da, ale pan Zenon chce dochodzić prawdy, chociaż sprawa jest złożona.

- To było wieczorem, tuż przed Sierakowicami. Jechałem od strony Lęborka i widziałem radiowóz stojący w Porębach. - opowiada pan Zenon. - Jeszcze przed znakiem informującym o obszarze zabudowanym, zacząłem zwalniać. Chyba każdy kierowca ma taki odruch na widok policji. Mimo to zostałem zatrzymany przez policjanta, który wysiadł z radiowozu i pomachał mi czerwoną latarką. Funkcjonariusze poinformowali mnie, że przekroczyłem prędkość o 38 kilometrów i zaproponowali mandat: 200 złotych i 6 punktów karnych. Zgodziłem się bez dyskusji. To były moje pierwsze punkty od lat i pomyślałem, że po prostu mi się przytrafiło. Ale ta sprawa nie dawała mi spokoju. Wróciłem na to samo miejsce następnego dnia i zmierzyłem odległość od znaku "obszar zabudowany". Wyszło mi, że policjanci stali od niego w odległości 35 metrów.

Zdaniem pana Zenona, funkcjonariusz dokonujący pomiaru ręcznym radarem, zmierzył jego prędkość jeszcze spoza obszaru zabudowanego.

- Gdybym jechał na obszarze zabudowanym tyle ile wykazał radar, czyli 88 kilometrów na godzinę, to nie byłbym w stanie zatrzymać się na wysokości radiowozu, a więc 35 metrów od znaku "obszar zabudowany" - mówi pan Zenon. - Myślę też, że niemożliwe jest by policjant siedzący w radiowozie zdążył wysiąść, wyjść na jezdnię i dać mi sygnał do zatrzymania się.

Postanowiliśmy nieco policzyć. Jeżeli radiowóz rzeczywiście stał w odległości 35 m od znaku informującego o obszarze zabudowanym, to kierowca jadący z prędkością 88 km/h pokonałby ten dystans w czasie około 2,4 sekundy. Pojawia się pytanie, cz policjant zdążyłby w tym czasie wysiąść z radiowozu i zatrzymać auto? Dodatkowo, przy prędkości 88 km/h droga hamowania (zgodnie z kalkulatorami dostępnymi w sieci) wynosi nieco ponad 54 metry (przy "ostrym" hamowaniu). A więc kierowca rozpoczynający hamowanie na wysokości znaku ograniczającego prędkość nie byłby w stanie zatrzymać się przy policyjnym radiowozie, lecz spory kawałek za nim.

O wyjaśnienie całej sytuacji poprosiliśmy Dawida Knopa, naczelnika sekcji ruchu drogowego kartuskiej policji.

- W tej sprawie należy zastanowić się, czy policjanci rzeczywiście stali w odległości 35 metrów od znaku, bo tego nie jesteśmy w stanie stwierdzić ponad wszelką wątpliwość - mówi Dawid Knop. - Musimy też pamiętać, że znak informujący o obszarze zabudowanym, na którym w dzień obowiązuje prędkość 50 kilometrów na godzinę, a w nocy 60 kilometrów na godzinę, jest widoczny z takiej odległości, że kierowca jadący z wyższą prędkością, ma czas by zwolnić i przygotować się do wjazdu na teren zabudowany, czyli zwolnić. Nie może być tak, że zwalniamy dopiero 100 metrów, albo dalej za znakiem. Co do czasu reakcji policjanta również nie wiemy na pewno, czy funkcjonariuszy siedział w radiowozie, jak twierdzi kierowca, czy też stał obok niego, podczas gdy drugi policjant dokonywał pomiaru. Jeżeli policjant stał, to reakcja w czasie 2,5 sekundy jest jak najbardziej możliwa.

Pojawia się jednak pytanie, czy istnieją przepisy regulujące odległość ustawienia urządzenia pomiarowego od znaku ograniczającego prędkość.

- Istnieją szczegółowe przepisy określające miejsce ustawienia radiowozu, tak by był on widoczny i umożliwiał bezpieczne zatrzymanie kontrolowanego samochodu, ale nie ma żadnych obostrzeń dotyczących odległości radiowozu od znaku - mówi Dawid Knop. - Niedopuszczalne jest jednak dokonywanie pomiaru prędkości poza obszarem zabudowanym, a wystawianie mandatu za przekroczenie prędkości na terenie z ograniczeniem prędkości, dlatego nie sądzę, by w tym przypadku funkcjonariusze dopuścili do takiej sytuacji.

Sprawa jest niejednoznaczna, ale tak czy inaczej pan Zenon będzie musiał zapłacić mandat.

- Przyjęcie mandatu jest jednoznaczne z akceptacją kary przewidzianej za wykroczenie - mówi Dawid Knop. - Jeżeli kierowca miał jakiekolwiek wątpliwości, powinien był odmówić przyjęcia mandatu i wówczas policjanci sporządziliby notatkę służbową, a sprawę rozpatrzyłby sąd. Anulowanie mandatu także leży w gestii sądu, ale dotyczy sytuacji, kiedy mandat został wystawiony omyłkowo za coś, co nie jest wykroczeniem. W tym przypadku takie przesłanki nie zachodzą.

Pan Zenon nie zamierza się poddać. Już skierował skargę do komendanta kartuskiej policji.

- Już nie chodzi tyle o sam mandat, ale o ustalenie pewnej prawdy, bo być może więcej osób znalazło się w takiej sytuacji jak ja - mówi pan Zenon.