Grzyby saprofityczne rozkładają martwe substancje organiczne. Wykorzystując tę właściwość, możemy uprawiać grzyby (takie jak np. boczniaki) na ściętych pniach drzew liściastych (dąb, orzech, buk, wierzba i podobne) lub na słomie. Aby jednak uprawa się udała, musimy zapewnić grzybom odpowiednią temperaturę, wilgotność oraz stężenie CO2.
W domowej uprawie najczęściej występuje pieczarka, która do wzrostu nie potrzebuje nawet światła, przez co może być uprawiana np. w piwnicy. Ma też niskie wymagania co do temperatury – trzeba ją utrzymywać w 12-20°C. Jeśli zamierzamy hodować pieczarkę w ogrodzie, cały proces możemy zacząć od połowy kwietnia do końca lipca – ze względu na wymagania temperaturowe. Należy także zapewnić grzybom miejsce zacienione, najlepiej pod drzewami i od strony północnej.
Drugim, popularnym grzybem do uprawy w ogrodzie, jest boczniak ostrygowaty. Jego hodowlę należy prowadzić w miejscu zacienionym oraz z dużą wilgotnością powietrza. W przypadku uprawy na słomie boczniaki można zbierać po 3-5 miesiącach. Jeśli hodujemy go na drewnie, na rezultaty trzeba poczekać nawet do kolejnego roku.
Kolejny z popularnych grzybów, które można hodować w ogrodzie, to twardziak jadalny, pochodzący z terenów Azji Wschodniej. Owocniki twardziaka wyrastają na martwym drewnie drzew liściastych. Do uprawy potrzebne jest miejsce półcieniste (może być w ogrodzie lub pomieszczeniu). Sama hodowla dzieli się na dwa okresy: od lutego do końca czerwca lub od sierpnia do końca listopada. Pierwszych zbiorów można spodziewać się kolejnej wiosny.
Prócz powyższych grzybów, w ogrodzie można uprawiać także tradycyjne, takie jak prawdziwki czy rydze. Odbywa się to jednak inną metodą, o której piszemy poniżej.
Uprawa takich grzybów w ogrodzie jest o wiele bardziej skomplikowana. Do rozwoju grzyby te potrzebują bowiem korzeni konkretnych gatunków drzew, z którymi będą mogły wejść w mikoryzę. Dodatkowo należy też zapewnić żywą grzybnię mikoryzową, aby grzyby mogły zacząć owocować. Najprostszym sposobem jest zakup dostępnej w handlu gotowej żywej grzybni mikoryzowej, którą należy zaaplikować pod drzewa w ogrodzie. W skład tego typu preparatu wchodzi grzybnia dla takich grzybów, jak borowiki (szlachetny lub sosnowy), maślaki (zwyczajne lub żółte), zielone gąski, koźlarze (babka i pomarańczowoczerwony), rydze. I tak kolejno:
Aplikacja szczepionki jest bardzo prosta. Należy wykopać pod danym drzewem w odległości ok. 10 szerokości pnia, niewielkie dołki 10-20 cm głębokości. Do dołków aplikujemy zakupiony płyn (ok. 20 ml), który dostanie się bezpośrednio do korzeni drzewa. Jeżeli drzewo jest duże i ma rozległy system korzeniowy, można zaaplikować więcej dawek. Po wlaniu preparatu dołki można zakopać, a następnie obficie nawodnić. Mikoryzę najlepiej podawać wtedy, gdy gleba jest mokra, a temperatura podłoża przekracza 10°C.
Zanim w ogrodzie wyrosną grzyby, należy poczekać około roku (to minimum). Należy przy tym pamiętać, że po zastosowaniu specjalnej szczepionki mikoryzowej, w ogrodzie mogą pojawić się też grzyby trujące – trzeba więc zachować szczególną ostrożność.
Świeżo zebrane grzyby można przechować w lodówce przez ok. 4-5 dni. Jeśli nie zamierzamy ich w tym czasie wykorzystać, warto je ususzyć. Zabieg ten wykonuje się podobnie do suszenia owoców – np. w ogrodowej suszarni. Dobrze wysuszone grzyby należy przekładać do szklanych pojemników i przechowywać w suchym oraz chłodnym miejscu. W takim warunkach ususzone grzyby przetrwają nawet 3 lata.
(art.powstał w współpracy z TwojOgrodek.pl)
Brak komentarza, Twój może być pierwszy.
Dodaj komentarz