Farmaceuci mają prawo do wystawiania recept pro auctore i pro familiae. Uprawnienie to zostało przyznane na mocy art. 5 pkt 8 ustawy z dnia 1 kwietnia 2020 r. Należy podkreślić, że farmaceuta powinien wystawiać recepty wyłącznie w uzasadnionych przypadkach, kierując się dobrem pacjenta (w tym przypadku własnym lub członka rodziny). Czym charakteryzuje się recepta pro auctore i pro familiae?
Recepta pro auctore to rozwiązanie ułatwiające farmaceutom dostęp do potrzebnych leków bez konieczności wizyty u lekarza. Dokument ten może obejmować większość lekarstw dostępnych na receptę (Rp), z wyjątkiem niektórych substancji podlegających szczególnym regulacjom.
Realizacja recepty pro auctore jest możliwa w każdej aptece, niezależnie od miejsca jej wystawienia, a ważność dokumentu wynosi 30 dni.
Recepta pro familiae pozwala farmaceucie na wystawienie recepty dla najbliższych członków rodziny. Może zostać przepisana małżonkowi, dzieciom, rodzicom oraz rodzeństwu. Przepisy dopuszczają również wystawienie takiej recepty dla osoby pozostającej we wspólnym pożyciu.
Zarówno recepty pro auctore, jak i pro familiae podlegają ściśle określonym regulacjom. Można je wystawiać zarówno w formie elektronicznej, jak i papierowej.
Aby recepta była ważna, musi zawierać określone informacje, zgodnie z obowiązującymi przepisami. Należy więc w niej podać:
W przypadku wersji papierowej dokumentu trzeba czytelnie wpisać wszystkie potrzebne informacji.
Farmaceuci wystawiający recepty pro auctore i pro familiae mają obowiązek prowadzenia ewidencji recept. Taki wykaz może mieć formę elektroniczną lub papierową. Powinien być przechowywany przez minimum 5 lat.
Więcej informacji znajdziesz na https://farmacjapraktyczna.pl/prawo/recepta-pro-auctore-i-pro-familiae-5-zasad-wystawiania
Farmaceuci mogą wystawiać recepty jedynie na leki o kategorii dostępności Rp. Wyjątek stanowią:
Zarówno w przypadku recepty pro auctore, jak i pro familiae farmaceuta powinien zachować szczególną ostrożność. Jeśli ma wątpliwości dotyczące leczenia, powinien skonsultować się z lekarzem lub zweryfikować możliwe interakcje leków u pacjenta. Jest to szczególnie istotne w przypadku występowania chorób współistniejących, które mogą wpływać na skuteczność i bezpieczeństwo stosowania danego leku.
Każdy farmaceuta ma również obowiązek monitorowania dostępności leków. Unia Europejska wprowadziła mechanizmy nadzoru, które umożliwiają regularne kontrolowanie substancji czynnych wprowadzanych na rynek.
Wprowadzenie możliwości wystawiania recept pro auctore i pro familiae stanowi znaczące ułatwienie. Nowe przepisy pozwalają na przedłużenie terapii lekowej bez konieczności wizyty u lekarza.
Chociaż korzystanie z tego uprawnienia wiąże się z prowadzeniem szczegółowej dokumentacji i przestrzeganiem określonych zasad, to jest ono niezwykle istotnym krokiem w kierunku zwiększenia roli farmaceutów w systemie opieki zdrowotnej.
