Wzrok to jeden z najważniejszych zmysłów, dzięki któremu codziennie odbieramy ogrom informacji ze świata. Czasem jednak zaczyna zawodzić, a problemy pojawiają się stopniowo i nie zawsze dają wyraźne objawy. Dlatego warto wiedzieć, jakie choroby mogą zagrozić naszym oczom i jak nowoczesna medycyna radzi sobie z ich leczeniem.
Jaskra to jedno z najniebezpieczniejszych schorzeń oczu. Często przez długi czas nie daje żadnych objawów, dlatego może być zbagatelizowana lub po prostu niezauważona. W większości przypadków jaskra rozwija się powoli, prowadząc do stopniowego uszkodzenia nerwu wzrokowego. Wskutek choroby dochodzi do zawężenia pola widzenia, co może skończyć się nawet nieodwracalną ślepotą. Wraz z rozwojem choroby mogą występować takie objawy jak męczliwość oczu, trudności z czytaniem, widzenie tęczowych obręczy wokół źródeł światła czy charakterystyczne, uporczywe bóle w okolicy czoła, skroni lub oczu. Współczesne metody leczenia jaskry obejmują m.in. terapię farmakologiczną, leczenie laserowe oraz zabiegi chirurgiczne.
Zaćma, czyli zmętnienie soczewki, zazwyczaj związana jest z wiekiem. Objawy najczęściej pojawiają się po 55. roku życia i obejmują m.in. zamglone lub niewyraźne widzenie, zamazywanie się tekstu podczas pisania/czytania, wrażenie „halo” wokół świateł oraz trudności z widzeniem w słabym oświetleniu. Niestety choroba nie cofa się samoistnie. Nieleczona zaćma może prowadzić do upośledzenia wzroku, a w skrajnych przypadkach do ślepoty całkowitej. Jedyną skuteczną metodą leczenia zaćmy jest zabieg chirurgiczny, podczas którego mętna soczewka zostaje usunięta i zastąpiona sztuczną. Zabieg jest krótki, bezbolesny i bezpieczny. Obecnie taką operację można wykonać bezpłatnie w ramach kontraktu NFZ, a zabiegi przeprowadzają nowoczesne kliniki, takie jak https://eyemed.pl/.
Zwyrodnienie plamki żółtej związane z wiekiem (AMD) to przewlekła i postępująca choroba, która jest najczęstszą przyczyną zupełnej utraty wzroku u pacjentów po 60. roku życia. Prawdopodobieństwo jej powstawania wzrasta wraz z wiekiem. W AMD dochodzi do uszkodzenia plamki żółtej, czyli małego obszaru na powierzchni siatkówki. Wyróżnia się dwie postacie tej choroby: suchą – występującą częściej, rozwijającą się powoli, oraz wysiękową – bardziej agresywną i szybko prowadzącą do pogorszenia widzenia. Objawami są: pogorszenie widzenia, zniekształcone widzenie linii prostych, rozmycie krawędzi oglądanych przedmiotów oraz wzmożona wrażliwość na oślepiające światło. Skuteczną metodą leczenia wysiękowego AMD jest iniekcja doszklistkowa, czyli całkowicie bezbolesny zastrzyk do oka. Z kolei postać sucha AMD jest leczona za pomocą fotobiomodulacji – terapią Valeda. Celem jest zatrzymanie postępu choroby.
Stożek rogówki to schorzenie, w którym rogówka – przezroczysta przednia część oka – traci swój kulisty kształt i przybiera formę stożka. Choroba zwykle rozpoczyna się w wieku dojrzewania lub we wczesnej dorosłości, pogłębia w późniejszych okresach życia i ulega stabilizacji wraz ze starzeniem się rogówki. Pacjenci ze stożkiem rogówki doświadczają różnych problemów z widzeniem, takich jak zniekształcenie obrazu, podwójne widzenie, a także zwiększona wrażliwość na światło. Najczęściej stosowane metody leczenia stożka rogówki to zabieg cross-linking lub połączenie takiego zabiegu z innymi procedurami zabiegowymi, np. laserową korekcją wzroku.
Nie wszystkim dolegliwościom związanym z narządem wzroku da się zapobiec, zwłaszcza gdy wpływ na nie mają geny czy wiek. Można jednak znacząco zmniejszyć ryzyko ich rozwoju, dbając o wzrok na co dzień. Zdrowy styl życia, w tym odpowiednia dieta, oraz ochrona przed słońcem wspierają kondycję oczu. Z kolei regularne badania okulistyczne pozwalają wykryć niepokojące zmiany na wczesnym etapie i szybciej rozpocząć leczenie. Warto pamiętać, że współczesna okulistyka oferuje wiele skutecznych metod leczenia i nowoczesnych technologii, które pomagają zachować dobrą jakość widzenia przez długie lata.
