Zmarła była więźniarka obozu Stutthof. Pochodziła z Tuchlina

Muzeum Stutthof poinformowało o śmierci Marii Liberackiej, byłej więźniarki obozu, która wspierała muzeum i uczestniczyła w jego przedsięwzięciach. Pani Maria pochodziła z Rębienicy, koło Tuchlina.  - W pamięci na zawsze pozostanie jej uśmiech i życzliwość, jaką darzyła muzeum i wszystkich pracowników - czytamy w komunikacie. 

W informacji opublikowanej przez Muzeum Stutthof czytamy, że Maria Liberacka, z domu Koszałka, urodziła się 25 marca 1927 roku w Tuchlinie (gm. Sierakowice). Jej ojciec przed wojną pracował jako policjant i właśnie w Tuchlinie kupił gospodarstwo rolne. Po wybuchu wojny rodzina została przesiedlona do Rębienicy, niedaleko Gowidlina i tam zaangażowała się w działalność "Gryfa Pomorskiego" - Juliusz Koszałka został członkiem Rady Naczelnej tej organizacji. 

Za tę działalność cała rodzina została zesłana do obozu koncentracyjnego Stutthof. Maria Koszałka, najmłodsza z rodzeństwa była jedynym młodocianym członkiem Gryfa w powiecie kartuskim.

Aresztowano ją 4 kwietnia 1943 r. w Rębienicy i ona także trafiła do KL Stutthof. Została osadzona pod numerem obozowym 24 188.

Wtedy w obozie przebywał już jej ojciec, matka, brat i siostry. W ten sposób opisywała swój pobyt w KL Stutthof:

Kiedy dostałam się do obozu nie ukończyłam jeszcze szkoły podstawowej. I właśnie pani Hanka Strzelecka i pani Banasiak uczyły mnie. Uczyły mnie różnych przedmiotów. Jeszcze do dzisiaj mam notesik, w którym zapisywałam najważniejsze daty z historii Polski. W obozie musiała panować wzorowa czystość.

Przeprowadzano np. na naszym bloku rewizje w czasie naszej nieobecności. Jeżeli na naszych pryczach coś znaleziono karano nas. Kiedy przychodziłyśmy z komanda na obiad, nie dostawałyśmy obiadu , a przez całą przerwę obiadową stałyśmy na placu apelowym. Na tym się jednak nie kończyło. Blokowa kazała nam skakać „żabką” albo siedzieć w kucki z wyciągniętymi rękami. Po tym wszystkim szłyśmy z powrotem do pracy (...)

(...) Pracując w DAW korzystałyśmy z jeszcze jednego udogodnienia. Mianowicie obóz otrzymywał od wojska jakieś subwencje i my od czasu do czasu dostawałyśmy jednomarkowe bony, za które mogłyśmy coś kupić w obozowej kantynie. Znaczyło to dla nas bardzo wiele. Surowa marchew jaką mogłyśmy kupić w kantynie stanowiła jedyną witaminę jaka była dostępna w obozie (...)

Z obozu wyszła w ramach ewakuacji drogą lądową w Marszu Śmierci, którego trasa wiodła przez wiele kaszubskich miejscowości, ale zakończyła się śmiercią z wycieńczenia wielu więźniów. Część uczestników marszu zdołała uciec, w dużej mierze dzięki pomocy lokalnej ludności.

Pani Marii także udało się wrócić w rodzinne strony. Jak informuje Muzeum Stutthof, Maria Liberacka ukończyła szkołę średnią, a następnie studia na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Do emerytury pracowała jako pracownik naukowy na Wydziale Geografii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu.

Pani Maria zmarła 8 sierpnia br. w wieku 94 lat.